Bugün pazarmış.
Sıradan günler değildi ama sıradan bir makyaj yaptım,dışarıya çıkarmış gibi. İyi de geldi. Normalde olsa arkadaşlarımla buluşmak için hazırlanırdım.Birde derdim ki “Bu güzel havada açık alanda oturacağız ama.” En sevdiğim sade türk kahvesini söyler , fal baktırmak için fincanımı kapatırdım. Sonra masa bir bakardık eski sevgili konularına gelmiş en son cümleyi “ Ya kızım bırak sana adam mı yok !” diye noktalardık.😀
Evdeyim , evlerdeyiz. Geçecek elbet dediğim kendime. Sonra bol köpüklü bir kahve yaptım , yüzüme de bir gülümseme yerleştirdim. İçimi boş verin , dışarıya gülün 🙂 Gülmek bulaşıcıdır 🙂
Masamızda kahkahalar uçuşurken de , gözyaşlarımız damlarken de , sustuğumuz anlarda ya en keyifli sohbetlerde yeniden buluşacağız.
Şimdi arka fonda doksanlardan kalma bir şarkı çalıyor. Dinleyin ve güzel günleri hayal edin.Gülümsedim. Şimdi sıra sizde. Gülümseyin. Çünkü bugünde aldığımız nefesin hakkını verelim.
Güzel kalplerinizin hastasıyım. Öperim ! İYİ KALIN 🙂